gardenia

            Wlasnie nie dawno wrocilam...o jeny!co ja przezylam!latanie za malymi dziecmi..pilnowanie!kurde ale to ciezka robata!a do tego jaka brudna:)))......ahh te smiedzoce pieluchy...afe!!!bleeee!!i jak ja mam studiowac pedagogike??jak nie wiem czy mam tyle cierpilwosci do "lobuzow":)hyhyhyno coz!ktos musi  nauczyc ich dyscypliny!!bo pozniej rasna takie male dresiki!a potem drechy!:)hyhyhy....no cos dzis musze zakonczyc to pisanko bo jestem wykonczona i nie mam sil na nic.....dobranoc....

 No tak wkoncu sie tu pojawilam ponownie:)...ehh mialo to odobicie na jednej osobie...lecz nie zaluje!mam nadzieje ze juz niebawem bede wstanie pisac bez krepacji....i przelamie swoja barjere...ehhh sporo sie dzialo przez ten okres "rozstania z blogiem"lecz nie o tym bede pisac:)    

Ostatnio zaczelam sie zastanawiac nad sensem zycia...nad czasem ktory tak nie ublagalnie pedzi,gdzies tam w dal....nad ludzmi ktorych kiedys poznalam a teraz sa moja historia..mineli...tak predko jak mija czas...czesto moje mysli siegaja czasom gdzie jako mala dziewczynka nie majaca zadnych stresow:)problemow..i nie zanajca cierpienia moglam spokojnie zyc..nie rozumiejaca doroslych..znajaca tylko barwne kolory zycia...a teraz?..teraz moge juz tylko wspominac..te cudowne chwile zabaw...wrzystko przemija...nadchodzi smierc..i co po nas pozastaje?..wspomnienie..zycie toczy sie dalej...w barwach wojen..zla..i jaki jest nasz sens istnienia?...

Co za dzien....od rana jakis pajac stuka mi w sciany....i jak tu  spac???heh....nie wspomne juz o nauce!!ktorej mam juz naprawde dosc!!i wogule dookola ciagle problemy!!a to wrzystko przez tych "mezczyzn"hehe....ale swiat bez nich bylby nudny....:)no coz.....kobietki...musimy dalej zyc...........

Juz jest po 19 i nie dlugo przyjedzie "ktos"kto zawsze mnie rozumie i jest moja podpora!jak to dobrze ze "go"mam!!:))jestem taka szczesliwa...mimo iz bywaja smutne chwile....to wiem ze to "on"!tak bardzo "go"dzis potrzebuje............No coz zycie lubi mnie doswiadczac ale to dzieki "niemu" widze maly plomyczek...plomyczek ktory pozwala  przezwyciezyc kazdy kolejny dzien!!stawiac kolejne kroki......

oj..jak mi smutno....los pokazal mi ze nie ma dla mnie miejsca...cokolwiek zrobie i tak bedzie zle!!i tak innym sie powiedzie tylko mi......pech zawsze bedzie tam gdzie ja!dlaczego ja??!!dlaczego mam cierpiec??mam juz dosc....chce zyc!!!!